10 smoezen om geen feedback te geven (of juist wel…).

 

Feedback geven is eng…. Want feedback ontvangen is eng… dus weet je wat? Laten we het vooral niet doen, dat feedback geven…

Hmmm….. dat klinkt niet best….

En tóch is het de realiteit van alle dag…. We doen álles om geen feedback te (hoeven) geven. Zoveel smoezen om het niet te doen.

Maar weet u…. u weet écht wel beter!!!

Dus: hieronder de beste smoezen om geen feedback te geven, en de beste redenen om het vooral wél te doen.

 

• Ik voel me er ongemakkelijk bij

‘Ik weet niet wat er gaat gebeuren, ik ben niet zeker van mijn zaak’.

Aha…. Dit geeft aan dat u zelf ook nog wat te groeien hebt. De vraag is: moet u altijd precies van tevoren weten wat het gevolg is van uw (feedback-)actie? Moet u overal duidelijkheid over hebben? Of is het ook helemaal OK om het gewoon te laten gebeuren, want u komt er sowieso toch wel uit?

Ga eens een beetje buiten de comfortzone. Daar groeit u zelf ook van!!

 

• Ik vind het zelf ook niet leuk

Als ú het niet leuk vindt om feedback te krijgen, zegt dat wat over ú en niet over de ander. Het is nogal wat om aan te nemen dat de ander er precies zo in staat als u zelf…. Weet u nog: NIVEA: Niet Invullen Voor Een Ander… Stap uit uw eigen wereldbeeld en ga ontdekken hoe het wereldbeeld van de ander is.

 

• Ik wil hem niet kwetsen

Hmm…. Dus uw overtuiging is: als ik feedback geef, kwets ik hem… Dat is nogal niet niks… Ik geef toe: soms zou dat kunnen zijn. Maar ik krijg ook heel vaak te horen: het is niet zozeer wát er gezegd wordt, maar hóe het gezegd wordt. Dus als u op een rustige en respectvolle manier feedback geeft is de kans op kwetsen vele malen kleiner…

 

• Ik moet nog wel met hem verder kunnen

Hier is sprake van angst voor de toekomst. Er klinkt iets dramatisch in door: als ik hem nu feedback geef verknal ik het voor altijd!! Dan gaat het noooooit meer goedkomen!! Maar is dat wel zo?? Ook hier geldt: let op de manier waarop u de feedback geeft. En daarnaast: Vertrouw op uw vermogen om te de-escaleren.

 

• Ik wil geen ruzie

Oh? Dus feedback = ruzie?? Denkt u dat? Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Mocht de ander in de verdediging schieten, wat echt wel vaak gebeurt, dan heeft ook hij iets te leren. Om op goede en constructieve manier elkaar te helpen beter te worden. En ook hier geldt: cést le ton qui fait la musique. = de manier waarop is bepalend.

 

• Dan gaat hij mij feedback terug geven

…. En dat wilt u niet?? Waarom eigenlijk niet?? Want voor u geldt toch ook dat dat een leermoment kan zijn? En geeft juist een moment om de ander te laten zien hoe het wé moet!! Wees het goede voorbeeld.

 

• Maar hij doet zijn werk verder best goed

Dit is een afleidingsmanoeuvre. Zo van: och, zo erg is het niet. Maar ‘best goed’ kan toch altijd groeien naar beter. Sowieso goed om te zien dat er ook goede dingen zijn te melden. Gebruik die dan ook bij de feedback. ‘A en B doe je goed, C kan nog wat beter, omdat….’. Als u ook waardering toont voor wat wél goed gaat zal de feedback beter verteerbaar worden.

 

• Het is een fijne vent, eigenlijk een goede vriend

En vrienden kraak je niet af… toch? Bekijk het eens van een andere kant: júist vrienden moeten eerlijk tegen elkaar kunnen zijn. Juist vrienden zullen weten dat u het beste met ze voor heeft. Dus laat u niet tegenhouden!!

 

• Ach… ik doe het zelf wel

U gaat dus de fouten van de ander zelf maar oplossen, omdat u er liever niks over zegt?? Is dat werkelijk de beste oplossing? Wat heeft dat voor effect? U ergert zich, en de ander zal nooit weten dat hij het niet goed heeft gedaan…. Én u ontneemt hem daarmee dus een leer- of groeimoment. Is dat de beste manier van samenwerken??

 

• Nu nog even niet. de volgende keer zeg ik er wel wat van.

Dit klinkt als de kop in het zand steken. We doen net of het er niet is. Maar ondertussen vindt u er wel wat van… En de keer daarna zegt u weer niks, en de derde keer ook niet…. het is immers nooit een goed moment. Dus: bij de vijfde keer bent u zo gefrustreerd, geërgerd en boos dat de boel als het ware ontploft. En dán is het dus wel hommeles in de tent. En heus, daar wordt echt niemand blij van… Kortom: laat de emotie niet zo ver oplopen. Laat het niet zo lang sudderen. Maak zaken zo snel mogelijk bespreekbaar. Zodat het nog op een prettige manier besproken kan worden. Want hoe langer het duurt hoe erger het wordt.

Ik hoop hiermee uw (belemmerende) overtuigingen over feedback geven eens uitgedaagd heb. Want u ziet dat ze ook negatieve effecten hebben.

Schrijf hieronder eens een reactie: van welke overtuiging heeft u het meest last?