Bouwen aan vertrouwen

 

Vertrouwen in elkaar is belangrijk om de onderlinge samenwerking binnen een organisatie op een goede manier gestalte te kunnen geven. Daarom is het zaak om continu en bewust aan dat vertrouwen te bouwen. Ik kom te vaak tegen, dat er ook intern eilandjes zijn die onvoldoende van elkaar weten wat ze doen of weten waar er bepaalde kennis is.

 

Om goed te kunnen samenwerken is er allereerst onderling vertrouwen nodig. Want zonder vertrouwen zult u de ander niet spontaan betrekken bij uw vraag of opmerking.

 

Maar…. Hoe bouwt u aan vertrouwen?

 

Openheid en eerlijkheid zijn de basis voor vertrouwen en daarmee voor een goede verstandhouding. Iemand die achterbaks is, die zal op den duur een probleem hebben vertrouwen te krijgen. Liegen en bedriegen horen niet in het rijtje van aanbevelingen thuis. En ook al liegt iemand niet, maar heeft hij de schijn tegen, ook dan zal hij al een deuk in het vertrouwen hebben opgelopen. Wilt u openheid en eerlijkheid uitstralen, dan is uw aandacht bij de ander, stelt u vragen en vraagt u vervolgens nog verder door, en denkt u mee met uw klant, partner of medewerker.

 

Duidelijkheid in communicatie is ook heel belangrijk. We weten niet wat we aan iemand hebben als hij steeds andere boodschappen doorzendt. Daar komen 3 belangrijke aspecten van informatie om de hoek kijken, namelijk juistheid, volledigheid en tijdigheid. Als een boodschap niet klopt en dus niet juist is, boet hij uiteraard aan duidelijkheid in. Immers, iemand komt er in later instantie achter dat hij zijn handelen op verkeerde info heeft gebaseerd. Als een boodschap de helft aan de benodigde informatie mist? Idem dito…vanzelfsprekend. En als de informatie niet tijdig gegeven wordt, ook dan laat de duidelijkheid logischerwijs aan wensen te over. Kortom: duidelijke communicatie is een must, anders wordt het vertrouwen op de proef gesteld.

 

Vertrouwen is ook: zeggen wat u doet en doen wat u zegt. Eerst vertelt u wat u gaat doen, en ook het waarom er van. Wat zijn de redenen dat u kiest voor deze ene oplossing? Daarmee stemt u met uw gesprekspartner af, en kan er waar nodig nog bijgestuurd worden. Vervolgens komt u uw beloften na: u doet wat u zegt. Als u geen gevolg geen aan uw belofte, dan zal u dat niet in dank afgenomen worden. Dat heeft direct impact op het vertrouwen van de ander in u. In het gunstigste geval kunt u het verval in wantrouwen keren door uw oprechte excuus aan te bieden.

 

Vaak is vertrouwen echter ook een kwestie van gevoel. Soms is dat al het geval bij de eerste indruk die u van iemand heeft. Als die goed is zult u onwillekeurig iemand meer vertrouwen, zelfs bij zaken die (nog) niet besproken zijn. U voelt sympathie, of een soort van verbinding. De vraag is wanneer die verbinding ontstaat; naar mijn idee gebeurt dat als mensen op één lijn zitten, als ze open naar elkaar zijn en er begrip voor elkaar is. Sympathie voor iemand kan tot gevolg hebben dat deze persoon wel iets gunt, bijvoorbeeld een leuke klus of een opdracht. En dat werkt uiteraard ook de andere kant op.

 

Als men bij de eerste contacten op dezelfde lijn lijkt te zitten en er vertrouwen gevoeld wordt, dan is de kans groter dat de relatie verder wordt opgebouwd, dat er met elkaar meegedacht wordt, dat er onderling initiatieven worden getoond.

 

Bij vertrouwen is er sprake van wisselwerking en wederkerigheid.

 

Hulp vragen aan de ander versterkt ook het gevoel van vertrouwen, evenals het durven toegeven van eigen fouten. Met dat laatste zijn velen het niet eens: als ze een fout maken, dan zijn ze bang dat ze juist het vertrouwen beschamen, en dat ze er op afgerekend gaan worden. Dus wordt er maar niks gezegd… Dat is maar net hoe u het ziet. Als u open durft toe te geven dat u iets niet goed heeft gedaan, u uw excuses aanbiedt en dat u de ander betrekt bij het zoeken naar een oplossing, dan versterkt dat naar mijn idee het vertrouwen en daarmee de relatie. Het geeft u een menselijk gezicht, in plaats van die van een ‘betweterige boeman’. Met de laatste werken de meeste mensen niet graag samen.

 

Aan de andere kant zit er wel een grens aan het toegeven van fouten. Als iemand alleen maar fouten maakt kan dat door anderen opgevat worden als een gebrek aan deskundigheid. Dat zal dat wel een negatief effect hebben op het gevoel van vertrouwen…

 

Over de interne samenwerking: Is het eigenlijk zo dat uw vertrouwen in uw medewerkers het belangrijkst is? Dat is de vraag. Misschien is het juist wel andersom: dat uw medewerkers eerst het vertrouwen in u moeten hebben om zich volledig aan u en uw bedrijf te kunnen en willen ‘geven’. Zoals eerder geschreven: bij vertrouwen is er sprake van wisselwerking.

 

Werk daarom actief aan uw relatie met hen, wees open en eerlijk, geef duidelijke informatie, wees sympathiek, geef ze een goed gevoel, geef ze aandacht, vraag hen mee te denken en durf bij tijd en wijlen ook uw eigen fouten toe te geven. Dan bent u een voorbeeld voor de rest en dan volgen uw medewerkers hoogstwaarschijnlijk als vanzelf. En zo ontstaat een solide basis voor intensieve en effectieve samenwerking.