Humor op het werk; een goede afleiding?
Humor is een goede afleiding, ook op het werk. Daar kunnen we niet genoeg van hebben, zo denken vele mensen. Maar dit artikel gaat ook over de negatieve kanten van humor, grappen en grollen. Want als we wat dieper kijken is humor niet altijd even leuk (lees: effectief).
In dit artikel worden beide kanten belicht. Het zet u vast aan het denken! Leest u mee?
Humor is leuk. Als we in het theater of op televisie naar een stuk cabaret kijken, of naar een komediefilm gaan kunnen we lekker lachen. Een beetje afleiding, lekker ontspannen. Of als we gewoon met vrienden wat moppen zitten te tappen, heerlijk toch?
Lachen is lekker. Even niet aan alle zorgen denken.
Lachen is gezond, zowel voor lichaam als geest. Het versterkt het immuunsysteem. Bepaalde stofjes in uw lichaam worden geactiveerd en u voelt zich minder depressief, of beter gezegd: u voelt zich gelukkiger.
Humor zorgt voor aandacht, en voor sympathie. Ook in de reclame en marketing maken ze daar graag gebruik van. Humoristische reclames kunnen een behoorlijk effect hebben binnen de samenleving, en de Gouden Loekie (reclameprijs) gaat 99 van de 100 keer naar een komische reclameboodschap. Dat is kennelijk veel aantrekkelijker.
Klinkt allemaal goed, niet?
Dus is het logisch dat we humor zo veel mogelijk op het werk gebruiken, om er een fijn gevoel aan over te houden. Tenminste, dat denken veel mensen, zowel leidinggevenden als medewerkers.
Toch wil ik deze keer de nadelen van humor eens belichten. Want jazeker, die zijn er óók.
Even terug naar een komische reclame. Vaak zit er een onverwachte wending in die grappig is. En zo kan het voorkomen dat half Nederland ineens ‘Goeiemoggul’ zegt als ze ’s morgens op het werk komen. Geinig hè, maar van wie was die reclame nu eigenlijk….
En daar zit hem dan ook meteen de kneep! Want de reclame is zo grappig dat er geen aandacht meer is voor de eigenlijke boodschap, namelijk ‘voor probleem x heeft u ons product y nodig!’
En zo werkt het ook op het werk.
Humor brengt afleiding, maar dat is ook vaak létterlijk het geval. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt om de aandacht van een lastige situatie af te leiden. We lachen even lekker, en we zijn vergeten wat het probleem nu eigenlijk was. En gaan weer door tot de orde van de dag.
En dat is jammer, want op die manier wordt het probleem niet opgelost. Het lijkt wel ‘kop in het zand-politiek’. Het is een vluchtmechanisme, een afleidingsmanoeuvre.
Kijk elke keer eens als er een grap wordt gemaakt, wat het effect is. En wat door de grap misschien wel naar de achtergrond wordt geduwd. Wees alert en houd iedereen bij de les. ‘Leuke grap, maar kunnen we nu wel even kijken hoe je de opdracht waar we het net over hadden aan gaat pakken?’
Humor wordt ook gebruikt om bij een groep te horen. Een soort van wij-zij-gevoel. Dan is het o, zo makkelijk om iemand uit de andere groep ‘te slachtofferen’, terwijl de persoon in kwestie hoogstwaarschijnlijk geen idee heeft, en zich dus al helemaal niet kan verdedigen.
Humor kan daarmee ook leiden tot tweespalt. Op een grappige manier spreken over bepaalde groepen of personen, al dan niet binnen de organisatie. De humor moet het zogenaamd luchtig maken, maar het is meer een dekmantel voor de éigenlijke boodschap: we willen liever niks met hen te maken hebben.
Ga maar eens na: het gebeurt onder uw medewerkers heimelijk over een vervelende klant, over die domme leverancier, of zelfs over een dikke collega (of misschien ook over u?).
Hmm…. Dan neigt humor naar pesten. Dat is toch eigenlijk ook niet wenselijk binnen uw organisatie?
Humor is ook erg persoonlijk. Het gevoel voor humor is bij de één heel anders als bij de ander. Van supergrof tot uiterst geraffineerd, en alles er tussenin. Met als gevaar dat grappen niet goed begrepen worden of zelfs totaal verkeerd uitgelegd worden. Oei… zie dat dan maar weer eens goed te krijgen…
Tenslotte: een teveel aan humor bestaat ook… als iemand teveel grappen maakt, dan maakt hij zich mogelijk ongeloofwaardig. Ik heb ooit een mooi voorbeeld gehoord van een leraar die voor het eerst voor een zekere een middelbare school-klas stond. De nieuwe leraar moest zich nog bewijzen voor de klas en had zowaar de hele les de groep prima onder controle. Aan het eind van de les waren er nog een paar minuten over. De leraar besloot een mop te tappen. Lachen, gieren, brullen. Dát was een leuke vent zeg!! Het is nooit meer goedgekomen… hij was zijn overwicht voor altijd kwijt…
Zorg dus dat u als leidinggevende een mooie balans weet te vinden tussen grappig en serieus.
Kortom: humor maakt (in potentie) meer kapot dat u lief is.
Dus denk bij elke grap eens na; wat gebeurt er nu eigenlijk? Wat zit er precies achter? Gebeurt dat vaker? En is dat iets waar we het samen misschien eens over moeten hebben? En niet alleen denken natuurlijk… ook wat dóen!!
Lachen is leuk. Dat is nog steeds het uitgangspunt. Maar de grens tussen leuk en niet zo leuk is erg dun…
Comments (No Responses )
No comments yet.